domingo, 15 de noviembre de 2009

bukatu da, bukatu da H.A. 2009

Duela hamabost bat egun, Herrien Asteko kartela jarriz, hasi zen Herrien Astea. Haurrek egindako marrazkiekin osatutako kartela zen. Haur batek marrazki ondoan idatzi zuen: "kaixo lagun" (marrazkia bera ez bezelako etorkin baten erretratoa zen).
Atzo gauean, Honduraseko menuaz eta kantuez ospatutako afariarekin bukatu zen. Eta afarian irakurri zen irailaren 23an Gabriel Impaglionek idatzitako poema: "Al niño de Tegucigalpa"
Hecho de tres tallitos de jazmin y de tres costillas,
nudito de sol en mitad de la calle,
puñadito de ojos hondos de Honduras que padece que lucha y se renace
ese niño
resplandece.
Alrededor armados de niebla los verdugos
y su negra tiniebla alrededor y adentro,
no saben si matar o disolverse en luz hasta morir sin gloria"
Al niño que vi en una fotografía, sacando pecho, desnudo, frente a varios militares.
Oreretako haurren lanarekin hasi zena, Tegucigalpako haurren adorearekin bukatu zen. Gora Oreretako eta Tegucigalpako haurrak!

Mikaela.

0 comentarios:

Publicar un comentario

Nortzuk garen, zer nahi dugun

Zibernetikaren espazio-denboran blog xume bat sartu da: “krisikatzen”. Zelula bizigarria eta osagarria nahi dugu izan. Etsipenak sendatzeko, tristurak uxatzeko lagungarri eta esperantza pizten saiatua. Norengan, ordea, konfidantza eduki? Multinazionaletan, horien gobernu morroietan... norengan? Krisikatzen maiataren 21eko grebaren uhinetan sortu da. Poztu ginen. Konfidantzarako hautagai eraikigarri berria aurkeztu zelako: behekoen elkartasuna. Harreman-informazio sarea eratuz horri bideak irekitzea eta hori esperimentatzea da gure nahia. Borroka-festatik sortuak autopoietikoak gara. Geure (bildu nahi duten guztien) burua gobernatzen dugu. Guk erabaki, guk antolatu, guk hitza egin. Askatasun osoz, adiskidantzan, talde autoeratua, autonomoa, autologoa. Errenteria/Orereta, Lezo, Pasai, Oiartzun bailara izango da geure harreman-informazioaren landa. Estekak jarriko ditugu. Idazleak, argazkilariak, poetak, langileak, amonak, haurrak, autonomoak, dendari txikiak... denok dute lekua krisikatzen. Denok dugu lekua krisiari aurre egiten. Eta desio bat. Benetako salbuespen egoera sortzen ahalegintzea. Zer da hori? Ez oraingo, ez inoizko aspaldian ezagutu ez dugun egoera. Hartan, lurra, landareak, animaliak begirunez tratatuko ditugu; hartan gizakia ez da esklabu izango; hartan emakumea ez da morroi izatera behartua izango; hartan hitza askatasuna izango da; hartan askatasuna ederra izango da. Monsantok ez du Indiako nekazariak suizidiora bultzatuko; Repsolek ez du Ecuadorreko oihanak suntsituko; IBM-k ez du orduko edo oraingo nazien estatistika-planak egingo; Bayerrek ez du osasunarekin negoziorik egingo; Bankuek ez dute pentsamendua sekuestratuko; Gobernuek ez dute gerrak eta kontrol polizial torturatzailea aginduko. Desio honekin bat ba zatoz gure konpainian sarbiderik baduzu.

Egunkaria Libre!

ERRENTERIA KRISIAN

ERRENTERIA KRISIAN
2009.URRIA