domingo, 13 de diciembre de 2009

MIKEL HARAKINAK...

Herriko azokan du postua. Haragia krisia jota omen dago. Hilabete honetan zertxobait gehiago saltzen ari da, bainan azaroa larria izan da.

--Zer dela eta zure ustez krisi hau? Guztiok sartu gara zorraren ekonomian, ahal genuen baino gehiago erosiz. Eta orain kaput. Ez omen dago lanik, ez dirurik, ez etorkizunik...

--Guztiok? Bankuak ere kristoren zorra eta operazio arriskutsutan sartu, bainan horiei eman zaie dirua?

--Hori esatera nihoan. Lotsagarria da. Gobernuaren "galtza jeistea" lotsagarria izan da. Bankuei eman, kredituak bizkortzeko zela esanez... eta emandako dirua bankuen beraien egoera larria hobetzeko bakarrik da.

Mikelek erosi du krisikatzen blogak atera duen "Dekalogo sindikalaren mandamenduak". Azken mandamendua: "Itxaropena sortu eta eraiki".

Hogeitabatekoa

0 comentarios:

Publicar un comentario

Nortzuk garen, zer nahi dugun

Zibernetikaren espazio-denboran blog xume bat sartu da: “krisikatzen”. Zelula bizigarria eta osagarria nahi dugu izan. Etsipenak sendatzeko, tristurak uxatzeko lagungarri eta esperantza pizten saiatua. Norengan, ordea, konfidantza eduki? Multinazionaletan, horien gobernu morroietan... norengan? Krisikatzen maiataren 21eko grebaren uhinetan sortu da. Poztu ginen. Konfidantzarako hautagai eraikigarri berria aurkeztu zelako: behekoen elkartasuna. Harreman-informazio sarea eratuz horri bideak irekitzea eta hori esperimentatzea da gure nahia. Borroka-festatik sortuak autopoietikoak gara. Geure (bildu nahi duten guztien) burua gobernatzen dugu. Guk erabaki, guk antolatu, guk hitza egin. Askatasun osoz, adiskidantzan, talde autoeratua, autonomoa, autologoa. Errenteria/Orereta, Lezo, Pasai, Oiartzun bailara izango da geure harreman-informazioaren landa. Estekak jarriko ditugu. Idazleak, argazkilariak, poetak, langileak, amonak, haurrak, autonomoak, dendari txikiak... denok dute lekua krisikatzen. Denok dugu lekua krisiari aurre egiten. Eta desio bat. Benetako salbuespen egoera sortzen ahalegintzea. Zer da hori? Ez oraingo, ez inoizko aspaldian ezagutu ez dugun egoera. Hartan, lurra, landareak, animaliak begirunez tratatuko ditugu; hartan gizakia ez da esklabu izango; hartan emakumea ez da morroi izatera behartua izango; hartan hitza askatasuna izango da; hartan askatasuna ederra izango da. Monsantok ez du Indiako nekazariak suizidiora bultzatuko; Repsolek ez du Ecuadorreko oihanak suntsituko; IBM-k ez du orduko edo oraingo nazien estatistika-planak egingo; Bayerrek ez du osasunarekin negoziorik egingo; Bankuek ez dute pentsamendua sekuestratuko; Gobernuek ez dute gerrak eta kontrol polizial torturatzailea aginduko. Desio honekin bat ba zatoz gure konpainian sarbiderik baduzu.

Egunkaria Libre!

ERRENTERIA KRISIAN

ERRENTERIA KRISIAN
2009.URRIA