Iraila goria: LABURRAK

1
Une bakoitzak badu bere posibilitate iraultzailea. Oraingo uneak duen posibilitatea detektatzea eta posibilitate hori enkarnatzea da auzia.
Oraingo unea. Adibidez: Krisia Europan; Irailan Europan langileen sindikatuek deituriko mobilizazioak –Grezia, Frantzia, Espainia, Bruselas…-- Berotzen hasi da eta gorputz hartzen ari al da Europa mailako langileen erantzun kontundentea? Hori al da oraingo uneak duen posibilitate iraultzaileetako bat? Lehen aldiz, krisi honen barruan, Europako zapalduen batasuna nola eraikitzen ari den esperimentatzeko posibilitatea?
Horrela balitz, zer nolako moduz eta ekintzez haragitu dezakegu posibilitate hori? 2010eko iraila izan al daiteke krisiaren kontrako Europako langile mogimenduaren iratzartzearen, jadanik badatorren iratzartzearen, hilabete erabakiorra? Gure esku.

2
Hilabete honetarako deialdi multzo bat eginak daude: Greba orokorra Frantzian (irailak 7); manifestazioak Sarkozyren politika arrazistaren aurka (irailaren erdialdean); CES (Coordination Europeenne de Sindicats) deituriko mobilizazio europearrak, Bruselasen nagusiena egingo delarik; greba orokorra Grezian eta Espainiako Estatuan.
Ez dakit Rumaniatik Portugaleraino eta Finlandiatik Italiaraino zer dagoen prestatua. Bainan Europak hartu dituen neurri amankomunen ondoren (bankaren salbazioa eta austeridade plan gogorrak ezartzea), Europa mailako erantzuna elikatzea interesgarria da. Interesgarria itotzen eta zanpatzen gaituen tiraniatik, kapitalaren tiraniatik, askatzen hasteko.
Imaginatzen gainera, zein interesgarria litzateke Europa kapitalista ahul eta apuratua Afganistanetik irten beharrean, Israelí ezin lagunduz, Afrikako control militarra ezin eutsiz, Hegoamerikarekin operario político neoliberalak ezin eginez….
Gainera, amets erraldoi honek izan dezake gaur egun gorputz materialik! Eta amets egina osasungarria da. Arriskua bakarra da amets ez-egina.

3
Zapaterok esan du Japonian: “Tras la huelga general me reuniré con los sindicatos”.
Zapaterok esan du: Zertarako egiten duzute greba orokorra nire jarrera talantetsua baldin bada? Alferrik duzute greba, prest bait nago “dialogatzeko”!
Zapaterok egin du: lehenengo, langileen bizitza zurrupatzen hasi, eta gero, bere irrifar tentelaren ukendua eskeini.
Zapaterok tontotzat hartzen gaitu. Hori da G-20ko bileretan ikasi duen gauzarik printzipalena: nola zurikeritan ibiliz jende xumea engainatu.
Zapaterok eraiki du lastozko zubia, handik amildegira botatzeko langileria.
Mendezek esan du: Greba ondoren ez dugu eskatzen bilera bat, Zapateroren politikaren errektifikazioa baizik.
Langile askok esaten du: Greba ondoren Mendezen politika sindikalak funtsezko aldaketa behar du.