viernes, 1 de enero de 2010

MUNDU BERRI ON

Ur Goiena Ur barrena Ur-te berri egun ona
Krisikatzen jarraituko dugu, hau da, krisian mundu berria irudikatzen.
Blogaren irakurle guztioi opa diegu Some Times negro espirituala, lau hizkuntzetan lau haizetara hedatua:
Iraganera: esklabuen kanta, historian izan diren zapaldu guztien kanta
Lurrera: Lur gabekoen kanta, ahotsik ez duen Lurraren beraren kanta.
Bihotzera: Oso latza izan da esan zuen Joseba Arregik pasatakoa adierazteko torturapean hil baino ordu batzuk lehenago. Etxerat aupa!
Etorkizunera: din-don haurrak jolasten, jotzen biziraupenaren soinua.


Some times, I fell/Laike mother less chaild (bis)/Trouble live, trouble live/A long way from home/A long way from home.
Entzun, lagun,/Lur barneko hotsa(bis)/Oso latza izan da,/ oso latza/ Bidai luzea etxerat/Bidai luzea etxerat.
Ay, ay, ay ay!/Los sin tierra yay ay!(bis)/Pacha Mama, Tierra herida/Nosotros somos tu clamor/Nosotros somos tu clamor.
Din don din don/Din don dan de la cloche(Bis)/Joue enfant sous l’ arbre/jou enfant sous l’arbre/Le son de la supervivence/Le son de la supervivence.

jojanabe

0 comentarios:

Publicar un comentario

Nortzuk garen, zer nahi dugun

Zibernetikaren espazio-denboran blog xume bat sartu da: “krisikatzen”. Zelula bizigarria eta osagarria nahi dugu izan. Etsipenak sendatzeko, tristurak uxatzeko lagungarri eta esperantza pizten saiatua. Norengan, ordea, konfidantza eduki? Multinazionaletan, horien gobernu morroietan... norengan? Krisikatzen maiataren 21eko grebaren uhinetan sortu da. Poztu ginen. Konfidantzarako hautagai eraikigarri berria aurkeztu zelako: behekoen elkartasuna. Harreman-informazio sarea eratuz horri bideak irekitzea eta hori esperimentatzea da gure nahia. Borroka-festatik sortuak autopoietikoak gara. Geure (bildu nahi duten guztien) burua gobernatzen dugu. Guk erabaki, guk antolatu, guk hitza egin. Askatasun osoz, adiskidantzan, talde autoeratua, autonomoa, autologoa. Errenteria/Orereta, Lezo, Pasai, Oiartzun bailara izango da geure harreman-informazioaren landa. Estekak jarriko ditugu. Idazleak, argazkilariak, poetak, langileak, amonak, haurrak, autonomoak, dendari txikiak... denok dute lekua krisikatzen. Denok dugu lekua krisiari aurre egiten. Eta desio bat. Benetako salbuespen egoera sortzen ahalegintzea. Zer da hori? Ez oraingo, ez inoizko aspaldian ezagutu ez dugun egoera. Hartan, lurra, landareak, animaliak begirunez tratatuko ditugu; hartan gizakia ez da esklabu izango; hartan emakumea ez da morroi izatera behartua izango; hartan hitza askatasuna izango da; hartan askatasuna ederra izango da. Monsantok ez du Indiako nekazariak suizidiora bultzatuko; Repsolek ez du Ecuadorreko oihanak suntsituko; IBM-k ez du orduko edo oraingo nazien estatistika-planak egingo; Bayerrek ez du osasunarekin negoziorik egingo; Bankuek ez dute pentsamendua sekuestratuko; Gobernuek ez dute gerrak eta kontrol polizial torturatzailea aginduko. Desio honekin bat ba zatoz gure konpainian sarbiderik baduzu.

Egunkaria Libre!

ERRENTERIA KRISIAN

ERRENTERIA KRISIAN
2009.URRIA