jueves, 7 de enero de 2010

Krisia, burtsa eta Aurrezki Kutxak

"No le digas a mi madre que trabajo en bolsa" - Entrevista a Paco Álvarez from AttacTV on Vimeo.

Ikusi bideoa, Paco Alvarez-en iritzia benetan baliotsua iruditzen zait, sistemaren finantzieroaren zentroan bizi eta lan egin duen pertsona da (Pariseko burtsaren presidenteordea izandakoa da), eta sakoneko ezagutzatik planteatzen du bere kritika. Bideoan galdera batzuk erantzuten ditu, baina gehiago jakin nahi baduzue ikusi "No le digas a mi madre que trabajo en bolsa", Pacoren bloga.

Krisikatzen blogeko lagunei eztabaida txiki bat proposatzen dizuet, bideoan aipatzen diren gai batzuk jarraituz:

Zergatik erabiltzen dira Burtsaren indizeak ekonomiaren egoeraren adierazle moduan, argi dagoenean ekonomia errealarekin gero eta ikusteko gutxiago dutela?


Aurrezki Kutxak "teorikoki" izaera sozialarekin sortu ziren, eta asko kontrol publikoarekin. Hala ere gaur egun, izaera hori irudi hutsa dela uste dut, eta argi dago edozein Banku pribatu bezela benefizioen maximizazioa dute helburu bakarra. Nola iritsi dira egoera horretara? Nork kontrolatzen ditu eta zein interesen menpe daude gaur egun? Badago alternatibarik?

Sistema eta gaur egun bizi dugun egoera aldatu daitezke? Baietz uste dut, nola ez dakidan arren. Argi daukadana da, ezinbestekoa dela, edozein aldaketa posible izateko aldatu nahi dugunaren izaera eta funtzionamendua ondo ezagutzea. Baina nola egiten da hori? Kultura ekonomiko gutxi dago, eta komunikabide eta hezkuntza sistemak ez dute asko laguntzen. Zer egin dezakegu horren aurrean?

Nahi duzuen aritik jarrai dezakegu eztabaida, animatu!

birasuegi

0 comentarios:

Publicar un comentario

Nortzuk garen, zer nahi dugun

Zibernetikaren espazio-denboran blog xume bat sartu da: “krisikatzen”. Zelula bizigarria eta osagarria nahi dugu izan. Etsipenak sendatzeko, tristurak uxatzeko lagungarri eta esperantza pizten saiatua. Norengan, ordea, konfidantza eduki? Multinazionaletan, horien gobernu morroietan... norengan? Krisikatzen maiataren 21eko grebaren uhinetan sortu da. Poztu ginen. Konfidantzarako hautagai eraikigarri berria aurkeztu zelako: behekoen elkartasuna. Harreman-informazio sarea eratuz horri bideak irekitzea eta hori esperimentatzea da gure nahia. Borroka-festatik sortuak autopoietikoak gara. Geure (bildu nahi duten guztien) burua gobernatzen dugu. Guk erabaki, guk antolatu, guk hitza egin. Askatasun osoz, adiskidantzan, talde autoeratua, autonomoa, autologoa. Errenteria/Orereta, Lezo, Pasai, Oiartzun bailara izango da geure harreman-informazioaren landa. Estekak jarriko ditugu. Idazleak, argazkilariak, poetak, langileak, amonak, haurrak, autonomoak, dendari txikiak... denok dute lekua krisikatzen. Denok dugu lekua krisiari aurre egiten. Eta desio bat. Benetako salbuespen egoera sortzen ahalegintzea. Zer da hori? Ez oraingo, ez inoizko aspaldian ezagutu ez dugun egoera. Hartan, lurra, landareak, animaliak begirunez tratatuko ditugu; hartan gizakia ez da esklabu izango; hartan emakumea ez da morroi izatera behartua izango; hartan hitza askatasuna izango da; hartan askatasuna ederra izango da. Monsantok ez du Indiako nekazariak suizidiora bultzatuko; Repsolek ez du Ecuadorreko oihanak suntsituko; IBM-k ez du orduko edo oraingo nazien estatistika-planak egingo; Bayerrek ez du osasunarekin negoziorik egingo; Bankuek ez dute pentsamendua sekuestratuko; Gobernuek ez dute gerrak eta kontrol polizial torturatzailea aginduko. Desio honekin bat ba zatoz gure konpainian sarbiderik baduzu.

Egunkaria Libre!

ERRENTERIA KRISIAN

ERRENTERIA KRISIAN
2009.URRIA