miércoles, 12 de mayo de 2010

krisikatzen batzarrean

Krisikatzenekook batzarra egin dugu. Adibidez: badago hor anuntzio bat zeinean azaltzen den Urrian Oarsoaldean zegoen langabetuen kopurua. Hori kendu behar dugu. Zaharkitua dagoelako. Nahi bada berria jarri, baino gaurko datuekin.
Batzarraren puntu bat hauxe izan zen: eraman ezin dugun zama kendu. Momentuz ezin dugu, adibidez, bailarako informazio eguneratua, esanguratsua eta poetikoki landua eskeini. Fuera bada alperrikako zama urduritzailea. Krisikatzen-ek ez du zamarik gainean onartzen, ezta geure buruari jarritakoa.
Bigarren, esperimento bloga izan nahi du krisikatzen-ek. Krisiarekin loturan, krisia zabalean, guk geuk hitzegiteko era berri bat landuz: ikuspegiak, formak, loturak... ezustekoak bilatuz, sakonduz eta geure hizkera eta ideiak elkarrekin ezbaian jarriz. Guk geuk aberasteko, irudimen, hitz, pentsamendu aberasteko egina. Bildu nahi dela meategi honetara, ateak irekiak ditu, aberatsagoa litzateke.
Hirugarren, ondoren, noizenbehinka, maiztasun lasai baina efektibo batez tortila baten inguruan bildu (hurrengoa Gorkarekin) eta ezintasunak ahaztuz egindakoaz ikasi.
Maixu.

1 comentarios:

birasuegi dijo...

Antolatuko ditugu hurrengoak! Zamarik gabe hobe egiten dira gauzak.

Publicar un comentario

Nortzuk garen, zer nahi dugun

Zibernetikaren espazio-denboran blog xume bat sartu da: “krisikatzen”. Zelula bizigarria eta osagarria nahi dugu izan. Etsipenak sendatzeko, tristurak uxatzeko lagungarri eta esperantza pizten saiatua. Norengan, ordea, konfidantza eduki? Multinazionaletan, horien gobernu morroietan... norengan? Krisikatzen maiataren 21eko grebaren uhinetan sortu da. Poztu ginen. Konfidantzarako hautagai eraikigarri berria aurkeztu zelako: behekoen elkartasuna. Harreman-informazio sarea eratuz horri bideak irekitzea eta hori esperimentatzea da gure nahia. Borroka-festatik sortuak autopoietikoak gara. Geure (bildu nahi duten guztien) burua gobernatzen dugu. Guk erabaki, guk antolatu, guk hitza egin. Askatasun osoz, adiskidantzan, talde autoeratua, autonomoa, autologoa. Errenteria/Orereta, Lezo, Pasai, Oiartzun bailara izango da geure harreman-informazioaren landa. Estekak jarriko ditugu. Idazleak, argazkilariak, poetak, langileak, amonak, haurrak, autonomoak, dendari txikiak... denok dute lekua krisikatzen. Denok dugu lekua krisiari aurre egiten. Eta desio bat. Benetako salbuespen egoera sortzen ahalegintzea. Zer da hori? Ez oraingo, ez inoizko aspaldian ezagutu ez dugun egoera. Hartan, lurra, landareak, animaliak begirunez tratatuko ditugu; hartan gizakia ez da esklabu izango; hartan emakumea ez da morroi izatera behartua izango; hartan hitza askatasuna izango da; hartan askatasuna ederra izango da. Monsantok ez du Indiako nekazariak suizidiora bultzatuko; Repsolek ez du Ecuadorreko oihanak suntsituko; IBM-k ez du orduko edo oraingo nazien estatistika-planak egingo; Bayerrek ez du osasunarekin negoziorik egingo; Bankuek ez dute pentsamendua sekuestratuko; Gobernuek ez dute gerrak eta kontrol polizial torturatzailea aginduko. Desio honekin bat ba zatoz gure konpainian sarbiderik baduzu.

Egunkaria Libre!

ERRENTERIA KRISIAN

ERRENTERIA KRISIAN
2009.URRIA